zaterdag 23 maart 2013

Saar over Mel

            This woman Melanie Rijkers is AMAZING!
Ik zeg het voort:
Ik ben nu al een lange tijd ziek. Ook voordat we besloten hadden mijn ziekte 'openbaar' te maken, wist mijn Mel het allang.

Toen ik nog in de medische malle molen zat, met onderzoeken en ook daarna. Toen ik thuis al bedgebonden was (ook dat was een zware tijd, een ziekte moeten accepteren terwijl dat
'zo niet Saar' is) toen al stond Mel werkelijk dag en nacht gereed voor me. Ze nam me 'mee' naar Bali.

Vanwege het tijdsverschil kon ik ook snachts lekker appen met haar als ik niet slapen kon van de lichamelijke ellende.

Een paar maanden geleden, toen ik ook een nachtje in een ziekenhuis had moeten doorbrengen en daar een foto had gemaakt en deze naar Mel appte, kwam ze met het idee om dit voort te zetten. Fotografie = therapie.

Ook omdat ik een chronisch zieke dochter heb weet ik dat foto's en ook juist op moeilijke momenten later heel waardevol kunnen zijn. Dus, ik begon. Met mijn iPhone fotografeerde ik alles. Deel 1. Soms zag ik de afwas bijna het plafond bereiken en de vuilniszakken in de hal. Mijn man werkt, ik zorg voor de kinderen en doe samen met Angelika het huis. Nee, nu ging dat niet meer. Voordat ik mezelf erover ging opwinden maakte ik er een foto van: zie je leven door de lens. Het werkte.

Het moment dat ik bedgebonden raakte is er enorm veel hulp gekomen, van een verpleegkundige in huis, een vaste oppas (nanny) voor de kids die mij godzijdank overal in bleef betrekken. Ik was nog evenveel moeder als altijd, ondanks mijn toestand.

De fotografie-therapie werd een deel 2 toen ik vanaf kerst zo verslechterde dat ik zsm opgenomen moest worden in Duitsland (na reeds 6 weken oraal antibiotica te hebben geslikt wat niet aansloeg). Na uitgebreid neurologisch onderzoek hier in DL bleek dat het al heel diep zat, in mijn zenuwstelsel. Halsoverkop moesten we besluiten wat we gingen doen, 3 maanden Duitsland? Geen bedenktijd (anders had ik er die week erop niet geweest zo luidde). Besloten 2 dagen terug te keren naar NL om alles te regelen voor de kids, met de leerplichtambtenaar, het CB, etc. We zouden 3 maanden in DL verblijven.

En ik ben doorgegaan met de 'simpele maar waardevolle' foto's maken met mijn iPhone en mailde en appte Mel alles. Helaas na 5 dagen moest ik opgenomen worden in het ziekenhuis in Nijmegen, waar ik 3 weken heb gelegen.

De kindjes zijn in deze 3 weken zo gesetteld in het nieuwe huis en Lisje heeft helemaal haar draai gevonden ook op haar nieuwe school dat we besloten hebben de kids hoe dan ook thuis te houden. Na Nijmegen weer teruggekeerd naar DL, een spoedoperatie PEG sonde, daarna erg slecht gelegen.

Om nu weer wat vooruit te gaan en hopelijk zsm naar huis te kunnen. [Inmiddels is Saar weer thuis]

Dit was het verhaal in het kort. Natuurlijk niet vanaf het prille begin maar dat is een boekwerk. En dat is precies wat Mel en ik willen doen: een boek. Of 2, of 3?

Het idee om Mel over te laten komen voor een fotoreportage was voor mij een wens. Wánt, Mel al heel wat jaartjes kennende, heb al vaak voor háár lens gestaan en al de foto's die ze tot nu toe van ons gemaakt heeft die zoveel voor ons betekenen, zou deze reportage(s) het nóg waardevoller maken. Niet alleen voor mijzelf, maar zeker ook met het doel iets ermee te kunnen bereiken.

Eergister heb ik lekker even gebeld met Mel en ze weet me altijd op te vrolijken en inzichten te geven. Gisteravond op de app zei ik het nog tegen haar: Je bent geweldig Mel. Mijn grootste steun en toeverlaat during dit hele proces I love u. Maar ik meen t, je bent geweldig. Om wie je bent, En alles wat je voor me doet. Niet alleen de fotografie therapie maar ALLES! Kus, slaap lekker straks en zeg maar tegen jezelf dat je fantastisch bent .. Straight from the ❤ kusss

En dat is precies wat ik wil delen hier. Lieve lieve Melanie Rijkers je bent BIJZONDER. Dank voor alles. Kus Saar




En bij deze wil ik iedereen bedanken die geld gedoneerd heeft want door jullie is dag 2 (fotografie door Mel) een feit!!!!!! En wie weet komt er nog een dag 3? Voel me heel vereerd dat mensen, ook die me totaal niet kennen of die het zelf niet breed hebben, geld doneren voor dit project. Dank allen!!!!!! (Ook Namens mijn familie)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten